پوشش امولسیونی پایه قیر،یک محصول یک جزئی بر پایه مواد قیری و حلال های آبی که با چسبندگی و پوشش مناسب، آب بندی ایجاد میکند و می تواند به عنوان ایجاد لایه های مانع تبخیر، پوسته های نم گیر، پوشش مخازن و لوله های آب آشامیدنی، حفاظت از سازه های بتنی زیر زمینی، عمل آوری بتن ضمن حفظ آب و نیز محافظت از سطوح فلزی در برابر خوردگی مورد استفاده قرار میگیرد.

عایق قیر امولسیون پلیمری پشت بام

پرایمر قیری یکی از رایج ترین شیوه های پوشش دهی سطوح ساختمانی و پشت بام است. عدم رعایت نسبت آب به سیمان، شرایط غیرقابل کنترل اجرا، عمل آوری و ساخت، اشتباهات عوامل انسانی و بسیاری از عوامل دیگر موجب بروز ترک های انقباضی و حفرات موئینه در بتن و ملات می شود. این فضاها موجب انتقال و نفوذ املاح و یون های شیمیایی مخرب به داخل حجم بتن شده که علاوه بر کاهش مقاومت دوام بتن و ملات را نیز به خطر می اندازد. ترمیم ترک ها یکی از شیوه های رایج است که در بسیاری از موارد مانند ترمیم موئینه ها، سازه های مدفون ونیمه مدفون، فونداسیونساختمان ها  غیرقابل انجام است. بنابراین در هنگام ساخت به منظور جلوگیری و نفوذ عوامل مخرب و یون های مهاجم می توان با استفاده از پوشش های مناسب از بتن و ملات محافظت نمود. با توجه به گسترش و ورود بسیاری از انواع عایق ها اما بازهم قیر بهترین و بی رقیب ترین عایق در صنعت ساختمان است. چسبندگی بالا به انواع سطوح ساختمانی، جذب آب بسیار پایین و …. از ویژگی های منحصر به فرد قیر است. استفاده از پوشش های قیری با خاصیت انعطاف پذیری بالا، علاوه بر پوشش ترک ها و حفرات، مقدار جذب آب بتن و ملات را تحت بسیار مطلوبی کاهش می دهد. مشکلات استفاده و آماده سازی قیر، این شرکت را بر آن داشت تا با دستیابی به فرمولاسیونی ویژه علاوه بر اجرای راحت پوشش پایه قیری در نهایت سطحی کاملا یکپارچه و بدون ترک را ایجاد می کند

خواص فیزیکی و شیمیایی عایق های امولسیونی پایه قیر

عایق های امولسیونی پایه قیر ازجمله قیرهای امولسیونی اند که در آنها قیرهایی با درجه نفوذ و دمای نرمی مختلف به واسطه امولسیون کننده ای همچون بنتونیت در دمای حداکثر ۸۰ تا ۹۰ درجه سانتی گراد در آب به امولسیون تبدیل می شوند. این عایق ها پس از خشک شدن در برابر نفوذ آب مقاوم شده و خواص فیزیکی و مکانیکی بهتری نسبت به قیر نشان  می دهند. تولید عایق امولسیونی که قابلیت مقاومت در برابر تنشهای سرمایی و گرمایی را داشته باشد از دیرباز موردتوجه پژوهشگران و تولیدکنندگان این صنعت بوده است. اولین قیر امولسیون در سال ۱۹۲۲ توسط هیوان مکی ثبت شد.

کاربری و نحوه استفاده آسان و هزینه کم تولید این عایق ها سبب می شود که بتوان از آنها در کلیه بام های با شیب های کم و زیاد استفاده کرد. این عایق در کلیه سامانه های ضد خوردگی، برای مثال در پوشش های لوله ها و صنایع عمرانی نیز قابل استفاده است. این عایق ها پس از خشک شدن در برابر نفوذ آب مقاوم شده و خواص فیزیکی و مکانیکی آن ها کاملاً تحت اثر خواص مکانیکی و فیزیکی قیر قرار دارند.

باوجود مزایای ذکرشده عایق امولسیونی ایجادشده دارای خواص فیزیکی و شیمیایی مناسب برای مقاومت در گستره دمایی بالا نیست. بنابراین می توان برای تقویت عایق امولسیونی و رفع این نقص از پلیمرها استفاده کرد. امروزه استفاده و به کارگیری پلیمرها تقریباً در تمام صنایع جایگاه بسیار ویژه ای یافته است. خواص منحصر به فرد پلیمرها موجب شده است تا برای افزایش کارایی و مقاومت محصولات در برابر تنش از آن ها در مقادیر گسترده ای استفاده شود. به عنوان مثال پلیمرهای انعطاف پذیری همچون SBS موجب افزایش درجه کارایی و خواص پویایی قیر می شود. عایق های امولسیونی پایه قیری نیز از این قاعده مستثنا نیستند به طوری که قیر به کار رفته در آنها می تواند به وسیله چنین پلیمرهایی اصلاح شده و قابلیت عایق را افزایش دهد.