کاربرد قیر پلیمری و ویژگی های آن در عایق کاری : قیر طبیعی که با نام بیتومن و گیلسونایت نیز شناخته میشود نوعی ماده معدنی طبیعی است که از ویسکوزیته بالایی برخوردار بوده و از هیدروکربن های جامد تشکیل شده است. این ماده سیاهرنگ دارای مقادیر بالایی از آسفالتین و نیتروژن است و در حلالهای ارگانیک حل میشود. مهمترین ویژگیهای قیر معدنی خلوص بالا، داشتن دمای ذوب بین ۱۶۰ تا ۲۲۰ درجه سانتیگراد، آبگریزی عالی، مقاومت بالا در برابر مواد اسیدی و بازی، شکنندگی بالا و سازگاری بالا با مواد نفتی هستند.
کاربرد قیر پلیمری و ویژگی های آن در عایق کاری
با مخلوط کردن دو یا چند پلیمر ، می توان مخلوطی از پلیمرها را بدست آورد (قیر پلیمری) که علاوه بر داشتن خواص پلیمر اولیه ، نقاط ضعف آن نیز برطرف شده است و اصولاً امکان استفاده از پلیمر وجود دارد که خواص مورد نظر را دارد و مخلوط کردن آن با یک پلیمر دیگر باعث بهبود خواص این پلیمر می شود. این محصول بر پایه قیر مایع و پلیمرهای خاص با چسبندگی فوق العاده بالا ، انعطاف پذیر و الاستیته خیلی زیاد و مقاومت در برابر ریز ترک های سیمان است و بخاطر اجرای ساده ، قیمت مناسب و کاربردهای زیاد از جمله قابلیت اجرا بصورت ترمیم موضعی یا کامل روی ایزوگام های فرسوده واسفالت مورد توجه زیادی قرار گرفته است. پلیمرها زنجیرههای بلندی از مواد آلی هستند که از قسمت های کوچکتری به نام منومر تشکیل شدهاند و دارای خصوصیات منحصر به فردی هستند که شامل موارد زیر است.
- دارای دمای انتقال درجه دومی به نام Tg است.
- دارای جرم مولکولی متفاوت و توزیع جرم مولکولی است.
- مادهای ویسکوالاستیک بوده و به همین خاطر دارای مکانیزمهای استهلاك تنشی فراتر از مواد دیگر است.
- نسبت جرم به خواص آن در مقایسه با مواد دیگر بسیار بالاست به طوری که میتوان پلیمرهایی با یک ششم وزن فولاد ساخت که مدولی بیش از فولاد داشته باشد. جهت اطلاع از فروش محصول با شماره ۰۹۱۲۱۷۵۴۱۱۰ تماس حاصل نمایید.
پلیمرهایی که به عنوان افزودنی به قیرهای اصلاح شده با پلیمر اضافه می شود می توانند خواصی مانند چسبندگی، نقطه نرمی، شکنندگی قیر در دمای پایین و … را بهبود بخشند. برخی از پلیمرهایی که به عنوان اصلاح کننده به قیر اضافه می شود عبارت اند از: پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی استایرن و پلی وینیل کلراید که از نوع پلیمرهای ترموپلاستیک می باشند. افزودن پلی اتیلن به قیر باعث افزایش نقطه نرمی و کاهش نفوذ پذیری قیر خواهد شد. پلی پروپیلن نیز همین خواص را به قیر خواهد داد با این تفاوت که چون پلی پروپیلن دارای نقطه ذوب بالاتر نسبت به پلی اتیلن است، با استفاده از مقادیر کمتری پلی پروپیلن می توان خواص مورد نظر را بدست آورد.