عایق کاری با استفاده از قیر در کرج و تهران:قیر ماده‌ای است سیاه رنگ و خمیری شکل که در عایقکاری رطوبت و ساخت آسفالت کاربرد دارد. قیر انواع گوناگونی دارد که هر یک از انواع آن، دارای کاربرد خاصی است. قیر از مشتقات نفت است.از عایق بندی قیری برای آب بندی درز های ساختمان و تاسیسات ، عایق کاری سطوح خارجی ساختمان ها ، سرویس های بهداشتی ، استخر ها ، همچنین تهیه مصالح مرکب مانند قیر و گونی ، ایزوگام و آسفالت ، رنگ های ضد زنگ و …. استفاده می شود.

عایق کاری با استفاده از قیر در کرج و تهران

مصارف قیر:کاربرد مهم قیر به علت وجود دو خاصیت مهم این ماده است، غیر قابل نفوذ بودن در برابر آب و چسبندگی بالا  با توجه به این ویژگی ها، عمده مصرف قیر در راهسازی و عایق کاری است.

قیر ها به دو صورت بوجود می آیند : ۱: قیر های ساختگی : در پالایشگاه ها و از پالایش نفت خام حاصل می شود. ۲: قیرهای طبیعی : در طبیعت قیر به صورت معدنی ( مخلوط با مواد معدنی دیگر ) وجود دارد . این نوع قیر به نام قیر طبیعی خوانده می شود . از مشتقات نفت خام بوده و به سطح زمین راه پیدا می کند و هنگامیکه در شرایط مناسب  قرار می گیرد پس ازخشک شده و اکسید شدن ، قیر طبیعی را بوجود می آورند.

خواص قیر : ۱: غیر قابل نفوذ در برابر آب و رطوبت ۲: مقاوم در مقابل مواد اسیدی ، بازی و نمک ها ولی در عین حال قابل حل شدن در بعضی از حلال ها ، بدون از دست دادن خواص ۳: قابل ارتجاع و چسبنده ۴: رنگ ثابت ۵: عایق در برابر جریان الکتریسیته

عایق کاری با استفاده از قیر در کرج و تهران

مشخصات قیر:۱ -درجه نفوذ: آزمایش درجه نفوذ برای تعیین سختی قیر مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این آزمایش از یک سوزن استاندارد تحت اثر بار ۱۰۰ گرمی در مدت ۵ ثانیه به داخل قیر در دمای ۲۵ درجه نفوذ می‌کند. مقدار نفوذ برحسب دهم میلی‌متر درجه نفوذ نامیده می‌شود. هر چه درجه نفوذ کم تر باشد قیر سخت تر است.۲ -گرانروی: هر چه کند روانی قیر بیش تر باشد خواص جامد بیش تری از خود نشان می‌دهد. واضح است در دماهای بالاتر کند روانی کم تر است. این مشخصه قیر با دستگاه سی بولت فیورل و یا به روش کینماتیکی اندازه‌گیری می‌شود.۳ -درجه اشتعال: درجه اشتعال دمایی است که اگر قیر به آن دما برسد، گازهای متصاعد از آن با نزدیک شدن شعله، مشتعل می‌شوند و در سطح آن شعله به وجود می‌آید. حداکثر دمایی که می‌توان قیر را در کارگاه گرم کرد به درجه اشتعال محدود می‌باشد.۴ -افت وزنی: افت وزنی قیر در دمای بالا، در اثر تبخیر قسمتی از روغن‌ها و ترکیبات نفتی آن می‌باشد. این مشخصه نیز از خواص مهم قیر است. افت وزنی قیر در اُوِن در دمای ۱۶۳ درجه سانتی گراد و در مدت ۵ ساعت (شرایط تقریبی پخت آسفالت) اندازه‌گیری می‌شود.۵ -شکل پذیری یا انگمی: اگر نمونه‌ای از قیر با سطح مقطع ۱ سانتی‌متر مربع را با سرعت ۵ سانتی‌متر/دقیقه بکشیم، مقدار افزایش طول نمونه را قبل از پاره شدن خاصیت انکمی قیر گویند.۶ -درجه خلوص: می‌دانیم حلال قیر تترا کلرور کربن و سولفور کربن است. بنابراین اگر نمونه‌ای از قیر را در هر یک از این مواد حل کنیم، ناخالصی‌های آن باقی می‌ماند و از آن جا درجه خلوص قیر را می‌توانیم تعیین کنیم. درجه خلوص عبارت است از: (وزن نمونه قیر) ÷ [(وزن ناخالصی) – (وزن قیر)]۷ -درجه نرمی: درجه نرمی دمایی است که با رسیدن قیر به آن دما، قیر از حالت جامد به حالت روان در می‌آید. هرچه درجه نرمی قیر بیش تر باشد، حساسیت کم تری نسبت به تغییرات دما دارد. درجه نرمی قیرهای معمولی حدود ۶۰ تا ۷۰ می‌باشد .

انواع قیر کاربردو تاریخچه ی آن:قیر چیست:قیر ماده‌ای هیدروکربنی است به رنگ سیاه تا قهوه‌ای تیره که در سولفید کربن و تتراکلرید کربن کاملاً حل می‌شود. قیر ماده ای است که در سالیان دراز تغییر شکل پیدا نکرده و پایدار می ماند ،قیر در دمای محیط، جامد است. اما با افزایش دما، به حالت خمیری درمی‌آید و پس از آن مایع می‌شود.

انواع قیر کاربردو تاریخچه ی آن

قیر دارای ترکیبات پیچیده ای بوده که به دو صورت می توان به آن دست یافت. قیر طبیعی یا معدنی که به صورت مخلوط با مواد معدنی وجود دارد و قیری که از تقطیر نفت خام بدست می آید.

کاربرد:قیر معمولاً در دو حوزه راه‌سازی و عایق‌کاری به کار می‌رود. حدوداً ۹۰ درصد از قیر تولیدی، در حوزه راهسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد و مصارف عایق‌کاری، تنها ۱۰ درصد از مصرف قیر را به خود اختصاص می‌دهد.
عایق کاری: از قیر معمولاً برای عایق بندی بام‌ها و کف حمام‌ها استفاده می‌شود. معمولاً به منظور تثبیت قیر، آن را همراه با گونی مورد استفاده قرار می‌دهند که به آن قیرگونی گفته می‌شود. الیاف گونی نقش مسلح‌کننده قیر را دارند و قیر را در محل خود تثبیت می‌کنند. هم چنین محصولاتی مانند مقوای قیری یا نمد قیری که با نام‌های تجاری نظیر ایزوگام و… ارائه می‌شوند نیز کاربردی مشابه قیرگونی دارند. به منظور جلوگیری از نفوذ رطوبت زمین به کف ساختمان، از بلوکاژ یا ماکادم استفاده می‌شود.

انواع قیر کاربردو تاریخچه ی آن:

قیر نفتی و قیر طبیعی:قیر معمولاً از تقطیر نفت خام به دست می‌آید. چنین قیری قیر نفتی یا قیر تقطیری نامیده می‌شود. قیر نفتی محصول دو مرحله تقطیر نفت خام در برج تقطیر است. در مرحله نخست تقطیر، مواد سبک مانند بنزین و پروپان از نفت خام جدا می‌شوند. این فرایند در فشاری نزدیک به یک اتمسفر (واحد) انجام می‌شود. در مرحله دوم نیز ترکیبات سنگین مانند گازوئیل و نفت سفید خارج می‌شوند. این فرایند در فشاری نزدیک به خلاء صورت می‌پذیرد. در نهایت مخلوطی از ذرات جامد بسیار ریز به نام آسفالتن باقی می‌ماند که در ماده سیال گریس‌مانندی به نام مالتن غوطه‌ور است.اما برخی از انواع قیر در طبیعت و در اثر تبدیل تدریجی نفت خام و تبخیر مواد فرار آن در اثر گذشت سال‌های بسیار زیاد به دست می‌آید. چنین قیری، قیر طبیعی نامیده می‌شود و دوام آن بیشتر از قیرهای نفتی است.چنین قیری ممکن است به‌صورت خالص در طبیعت وجود داشته باشد (قیر دریاچه‌ای) مانند دریاچه قیر بهبهان ایران و دریاچه قیر تیرینیداد آمریکا،یا از معادن استخراج شود (قیر معدنی).قیر طبیعی با نام یواینتایت  نیز شناخته می‌شود.

تاریخچه قیر: برای اولین بار تمدن سومریان باستان بودکه مردمان آن در ۴۰۰۰ سال قبل ازمیلاد مسیح، از قیر برای آب بندی برج های خود استفاده می کردند. پس از آن بابلیان و مصریان از قیر استفاده متعددی می کردند. مطالعات باستان شناسی نشان می دهد که آنها قیر مورد نیاز خود را از معادن قیر طبیعی کوه زیت در حوالی کانال سوئز و یا از معادن اطراف بحر میت بدست می آوردند. معادل انگلیسی قیر Bitumen می‌باشد که اولین کاربرد این کلمه در زبان لاتین و در حدود سال‌های ۱۴۶۰میلادی بوده است. در انگلیسی امریکایی آنرا Asphalt می‌نامند که در کشور ما معادل “مخلوط آسفالتی” بکار برده می‌شود.

قیر گلیسونایت چیست تفاوت آن با قیر طبیعی : گیلسونایت یک ماده معدنی است که  به عنوان یک پوشش ضدآب برای ستون­های چوبی و عایقی برای سیم و کابل معرفی شد گیلسونایت ماده­ های شکننده است و می­توان به آسانی آن را به یک پودر با رنگ قهوه­ای تیره تبدیل کرد.  گیلسونایت از نظر ظاهری مانند اُبسیدیان سیاه و برّاق است. رنگ آن در حالت پودر شده قهوه­ای تیره است. گیلسونایت از معادن زیرزمینی استخراج می­شود. گیلسونیت در لایه ­ها و رگه­های عمودی معادن زیرزمینی یافت می­شود. معمولاً به پهنای ۲ الی ۶ فوت است و حتی به عرض ۲۸ فوت نیز می­تواند باشد. رگه ها موازی یکدیگرند  از لحاظ وسعت چندین مایل است و می­تواند تا عمق ۱۵۰۰ فوت نیز می­تواند باشد. سطح رگه­ها به صورت یک لایه ظریف دیده می­شود و هر چه به عمق بیشتر نزدیک می­شویم وسیع­تر می­شود. به دلیل تنشهای موجود در امور معادن، امروزه گیلسونیت همچنان با روش ۵۰ یا ۱۰۰ سال گذشته استخراج می­گردد. تمایز اصلی با صنعت مدرن معدن در استفاده از تهویه هوا و بالابرهای مکانیکی است

قیر گلیسونایت چیست تفاوت آن با قیر طبیعی

در دنیا دو نوع زغال سنگ وجود دارد که منشا یکی گیاهی و دیگری از نفت است. از چندین میلیون سال پیش منابع نفتی به مرور به سطح زمین آمده، خشک شده و تبدیل به زغال یا به اصطلاح کک شده که بخش نفتی آن در اصطلاح علمی به گیلسیناید معروف است. گیلسیناید ماهیت قیر دارد و در حقیقت نوعی قیر خشک شده است که به آن قیر معدنی یا قیر طبیعی می‌گویند. این محصول از وکیوم باتوم یا ته مانده پالایشگاهی درست نمی‌شود، بلکه در طبیعت موجود است. خوشبختانه کشور ما یکی از کشورهایی است که معادن این قیر را دارد و دامنه آن از یزد شروع می‌شود و به تدریج کمرنگ شده و در استان‌های کرمانشاه و ایلام(بخصوص شهرستان گیلانغرب) به حد اعلا می‌رسد و به تدریج از کردستان به سمت کردستان عراق ادامه می‌یابد و در نهایت رگه‌های آن به کردستان ترکیه ختم می‌شود.

در مورد تفاوت آن با قیر پالایشگاهی باید گفت قیر صنعتی یا قیر پالایشگاهی در حقیقت ته مانده نفت است که حالت روان دارد. البته یک بخش خیلی سفت هم پیدا می‌شود که به آن کک نفتی یا زغال نفتی می‌گویند. از آن بخشی که به صورت مایع بسیار غلیظ، موسوم به وکیوم باتوم است دو محصول تولید می‌شود. اگر نفت پارافینی باشد، به دلیل وجود پارافین زیاد و چسبندگی کم از آن قیر درست نمی‌کنند و مستقیما به مازوت (نفت کوره) تبدیل می‌شود. اما اگر درصد پارافین آن کم باشد – مثلا زیر پنج درصد – یا آن را با فرآورده‌های سبک‌تر مثل نفت سفید یا گازوئیل یا نوعی از فضولات رقیق پالایشگاهی که استاندارد گازوئیل را ندارد مخلوط می‌کنند و مازوت تولید می‌کنند و می‌فروشند یا اگر به همین وکیوم باتوم مقداری دمش دهند، با ترکیبات بسیار جزئی تبدیل به قیر می‌شود که اصطلاحا به قیر صنعتی یا قیر نفتی معروف است و این قیر را معمولا به گریدهای مختلفی تبدیل می‌کنند و از آن عمدتا برای آسفالت ۷۰-۶۰ یا ۱۰۰-۸۵ یا ۱۰۰-۸۰ که گریدهای پن (غلظت) آن است استفاده می‌شود. اما قیر طبیعی در معادن تقریبا یک مشخصه دارد و میزان خاکستری که با آن مخلوط است، کیفیت آن را بالا و پایین می‌برد. مثلا خاکستر بعضی قیرها زیر پنج درصد است که جزو مرغوب‌ترین قیرهای طبیعی است و به ترتیب به زیر ده، پانزده، بیست، سی و حتی زیر پنجاه درصد می‌رسد که هرچه خاکستر مخلوط با آن بیشتر باشد، کیفیت قیر پایین‌تر است. مهم‌تر از آن جداسازی است که مرحله سختی است و معمولا کیفیت و قیمت قیر را پایین می‌آورد.

قیر معدنی چیست تفاوت آن با قیر طبیعیقیر معدنی نوعی قیر خشک شده است که از طریق منابع نفتی است که کم کم از طریق گذشت زمان به سطح زمین آمده است و تبدیل به زغال شده است.در ایران نیز این قیر های معدنی وجود دارند که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.نوع دیگری از قیر موجود است که به آن قیر پالایشگاهی می گویند. در واقع این قیر ته مانده نفت است. از ویژگی های این نوع از قیر می توان به روان بودن آن اشاره نمودخوشبختانه کشور ایران یکی از بزرگ ترین کشور های تولید قیر معدنی است. مکان هایی که تولید قیر معدنی دارد به صورت کلی از یزد شروع می شود. این نوع از قیر در استان های ایلام و کرمانشاه به حد اعلای خود می رسد و در کردستان ترکیه تمام می شود

قیر معدنی چیست تفاوت آن با قیر طبیعی

۱)- قیر طبیعی :وقتی که مواد فرار نفت خام موجود دراعماق زمین ، به مرور زمان و در برابر عوامل جوی تبخیر شود ، ماده سیاه رنگی از آن بر جای می ماند که قیر طبیعی نام دارد. قیر طبیعی شامل قیرهای دریاچه ای و قیر سنگ ها می باشد.

الف) قیرهای دریاچه ای : وقتی نفت خام به طور طبیعی از بین لایه های شکست خورده زمین صعود کند و مواد آن تبخیر شود ، قیرهای طبیعی به صورت دریاچه در روی زمین به وجود می آید.منابع قیر دریاچه ای در اغلب نقاط جهان قیر دریاچه ترینیداد است با حجمی درحدود ۱۰ تا ۱۵ میلیون مترمکعب. دریاچه قیر برمودا در ونزوئلا نیز از جمله معادن مهم دیگر محسوب می شود. مثال این نوع قیر در ایران دریاچه قیر بهبهان می باشد.

ب) قیر سنگها: قیر سنگ ها عمدتاًً سنگ های آهکی و ماسه ای است که نفت خام در آن ها نفوذ کرده و با گذشت زمان مواد فرار آن تبخیر شده و قیر در این سنگ ها باقیمانده است. مقدار قیر موجود در این سنگ ها از ۷ تاحدود ۸۰ درصد متغییر است.

مزایای استفاده از گیلسونایت قیر معدنی در تولید ایزوگام و آسفالت:

از آنجایکه گیلسونایت به شدت آب گریز و مقاوم در برابر اسید و باز می باشد، عموما در تهیه آسفالت و ایزوگام به کار می رود.  از ویژگیهای بارز مواد گیلسونایت، حلالیت آنها در حلال غیر قطبی نظیر دی سولفید کربن و تولوئن و نیز قیر مذاب می باشد از این ویژگی گیلسونایت  در صنایع تولید ایزوگام و عایق های رطوبتی استفاده می شود.گیلسونایت  به دلیل داشتن مواد هیدروکربنی پلیمری ، یک اصلاح کننده مناسب برای قیرهای پالایشگاهی مخصوص آسفالت و ایزوگام محسوب میشود. همچنین گیلسونایت باعث کاهش درجه نفوذ، افزایش ویسکوزیته، افزایش نقطه نرمی  و افزایش  مقاوت گرمایی قیرهای پالایشگاهی می شود. گیلسونایت به عنوان یک عامل برای افزایش کارایی و بازدهی، در مخلوط آسفالت به کار می رود. آسفالت آمیخته شده با گیلسونایت عیار بالا، بدون نیاز به دیگر مواد اصلاح کننده که به صورت پودر به آسفالت اضافه می شوند به صورت کاملا یک پارچه در می آید. گیلسونایت به صورت کلی یا جزئی و یا به عنوان مکمل از نظر ارزش و قیمت می تواند جایگزین پلیمرهای “SBS” در اصلاح کننده های آسفالت شود. آسفالت های اصلاح شده با گیلسونایت، پایداری بالاتر، تغییر شکل کمتر، توانایی در برابر درجه حرارت کمتر و مقاومت بیشتر در برابر آب، و نفوذ پذیری کمتر نسبت به آسفالت های مخلوط نشده با گیلسونایت را دارند. گیلسونایت به عنوان یک عامل نگهدارنده در مخلوط های داغ رو سازی استفاده می شود. مخاوط های اصلاح شده پایداری روسازی را افزایش می دهد، در واقع وظیفه اصلی گیلسونایت در این کاربرد بهبود پایداری روسازی و مقاومت آنها در برابر تغییر شکل است، که توانایی تحمل بار را افزایش می دهد و در نواحی که تحت فشار و تنش بالا هستند مورد استفاده قرار می گیرند. بیش از ۱۰% از آسفالت پوششی جاده ها در ایالات متحده آمریکا که مورد بررسی قرار گرفته، سطح های تحت فشار بالا هستند و اصلاح کننده هایی مانند گیلسونایت در حدود چند درصد از این جاده ها مورد استفاده قرار گرفته است.

انواع قیر نفتی و قیر معدنی

قیر نفتی : قیر نفتی حاصل از پالایش نفت خام به بازار آمد و جایگزین قیر های معدنی و طبیعی در روسازی های آسفالتی و سایر مصارف صنعتی گردید. این نوع قیرها از پالایش نفت خام در برج های تقطیر به دست می آید و نهایتاً در ته برج و در حرارت بیش از ۳۸۰ درجه باقی می ماند.

الف) قیرهای خالص :در حین تقطیر نفت خام ، روغن های سبک تر در درجه حرارت های پایین تر تبخیر شده و با بالا تر رفتن دما روغن های سنگین تر جدا می شوند. آنچه در ته این برج ها باقی می ماند قیر خالص است که با تنظیم درجه حرارت و فشار داخل برج تقطیر می توان قیرهایی با درجه سفتی متفاوت به دست آورد.